Η Αγροδασοπονία ως πρακτική στα ορεινά χωριά της Ευρυτανίας

 Επιλογές καλλιεργειών που συνδυάζουν κτηνοτροφικές δραστηριότητες και δεντροκαλλιέργειες αποτελούν καλές πρακτικές που ενισχύουν την απόδοση των κτημάτων βραχυπρόθεσμα και μακροπρόσθεσμα, ενισχύουν την υγεία των εδαφών και αντιμετωπίζουν προβλήματα διαβρώσεων ή πλημμυρών στις καινούριες συνθήκες που διαμορφώνουν οι κλιματικές αλλαγές στα ορεινά .

  Ένα παράδειγμα αποτελεί και η σύνθετη καλλιέργεια του κτήματος ΛΕΥΚΑ στην περιοχή του Κεφαλοβρύσου. 

Η περιοχή της λεκάνης του Καρπενησιώτη τροφοδοτούσε για δεκαετίες τα νοικοκυριά της περιοχής με αγροτικά προϊόντα και προϊόντα μικρής οικόσιτης κτηνοτροφικής παραγωγής ενισχύοντας την αυτάρκεια των κατοίκων της.

Ένα μικρό αμπέλι, οπωροφόρα δέντρα, καλλιέργεια οσπρίων και λαχανόκηπος στην ίδια καλλιεργήσιμη έκταση.

 Ο καθένας που ενδιαφέρεται να βελτιώσει την απόδοση του κτήματός του μπορεί να αναζητήσει καλές πρακτικές και ιδέες στους ιστοχώρους της Αγροδασοπονίας και ιδιαίτερα για την ορεινή περιοχή της Ευρυτανίας στο ΤΕΙ Δασοπονίας και Διαχείρισης Φυσικών Πόρων Καρπενησίου.

Τα ευρυτανικά νοικοκυριά.
 Σπίτια σε αναβαθμίδες.

Χωριό Τόρνος (1981)

  Μελετώντας για το πρόγραμμα Αγροδασοπονίας στην ευρυτανική ορεινή γη, για μια ακόμη φορά το βλέμμα και ο νους μου γοητεύεται από τις εξαιρετικής τεχνικής και ιδιαίτερης πολιτισμικής κληρονομιάς αναβαθμίδες - πεζούλες που δημιούργησαν οι πρόγονοί μας για να θεμελιώσουν τα νοικοκυριά τους.

  Στο χωριό Προυσσός 

   Στις μικρές τους ιδιοκτησίες διατηρούσαν με μόχθο και ευφυία καλλιέργειες ντόπιων ποικιλιών προσαρμοσμένων στα εδάφη και τις κλιματικές συνθήκες και παράλληλα συντηρούσαν οικόσιτη κτηνοτροφία έτσι που κάθε νοικοκυριό να είναι αυτάρκες και αυτοσυντηρούμενο.

Χωριό Χελιδόνα

  Υπηρετώντας τις αρχές της αειφορίας και της βιωσιμότητας στη διαχείριση των φυσικών πόρων, έδαφος, νερό και δάσος ήταν η βάση της αγροτοκτηνοτροφικής οικονομίας τους.

Δεξαμενή νερού στον Τόρνο